Karar vermek

Aslında ‘Karar Verebilmek’ olmalıydı başlığımız. Çünkü karar verebilmek zor olan. Karar vermek kolay olan. Hızlı ve ani alınan kararlardan bahsetmiyoruz aslında bugün. Almak zorunda olduğumuzu bildiğimiz ama bir türlü alamadığımız kararlar üzerinde, uzun soluklu düşünmek zorunda kaldığımız anlardan bahsediyoruz… 

İnsan bildiğinden korkar bazen. Verdiği kararın, kendinden ne götüreceğini ve kendine ne getireceği bilir. Bilgi korkutur bazen. O yüzden geciktirir vermesi gereken kararı-kararları. Gözü karalık cehalet gerektirir. Bilmeden kolaydır önüne gelene atlamak, karar bile vermeye gerek duymadan direkt olaylara dalmak… / Bilgi, dolu başak gibi yapar insanı. O yüzden ‘Her şeyi her zaman çok bilmek, iyi bir şey midir’ diye sormadan edemem kendime… / Cahil cesareti ile doludizgin yaşayan insanlardan olabilmek iyi bir şey midir? Hayatı önüne sunulduğu gibi yaşamak… Sorgulamadan… / Plan yapmadan…

Bu ben ve benim gibi insanlar için çok zordur. Hayatın her alanına hâkim olmak ve sürekli plan yapmakla meşgul bir beynimiz var bizim. Önümüze sunulan her bir cümleyi dahi sorgularız biz. Ne yorucu öyle değil mi?
Ama bunu biz mi seçtik, doğuştan-genetik bir özellik miydi? Hayat mı bizi bu hale getirdi? İnanın ben işin bu kısımlarını tam olarak bilemiyorum. Bana sorarsanız hepsi diyebilirim cevaben… / Hayat şartları-tüm yaşanmışlıklar ve genlerimizde mevcut atalarımızın tüm yaşadıkları. Toplamında hepsidir bana göre hayat. Bu da öyle bir şey olsa gerek…

Değişmek gerekir mi? Değişmek iyi midir? Mümkün müdür?

İnsanoğlu eğitilebilir canlıların en üstünde yer alıyor malum. Öğrenmeye ve eğitilmeye açık. Fıtratı-yaratılışı gereği mümkün ama bazen özellikle ilerleyen yaşlarda çok zor… / O yüzden insanlar, ağaç yaşken eğilir demişler. / Beynimizdeki odalar gereksiz bilgilerle dolmadan önce. Kirlenmeden önce duygularımız… O zaman belki daha kolay…

Karar vermek demiştik. Karar vermek için olağanüstü bir düşünce yarışına giriyor beyin ve siz farkında olmadan, o kararı verene dek kendinizi inanılmaz yoruyorsunuz… / Karar verince beyin düşünmeyi bırakıyor. O konu da artık düşünecek bir şey kalmıyor çünkü ama o süreç içerisinde geçmişi-geleceği, olmuşu-olacağı düşünüyor ve sürekli analiz yapıyor.
Bazen kendinizi yorgun hissedersiniz ve düşünürsünüz, oysa bütün gün dinlendim, evdeydim, çay-kahve ohhh gel keyfim gel modundaydım… Peki, o zaman niye yorgun hissediyorum bu kadar? Dediğiniz birçok anınız olduğuna eminim ben. Nereden mi biliyorum, tamamen kendimden…

Peki, bir araba lafı niye ettik, karar vermek adına bugün. Şunun için; kararlar almamız gereken zamanlar oluyor, hepimizin. Gün içerisinde önemsiz ve zaman zaman çok önemli kararlar. Hayatımızı etkileyen. Söylemek istediğim ise şu, naçizane öneri olarak da kabul edebilirsiniz: Ertelemeyin. Ertelemek sizi yoracaktır. Bazen o bedelleri göze almak gerekir.   Ödemek… Ama sonuçta hayat sizin ve kangren olmuş yeri kesip atmazsanız, vücudunuzun bütün organlarını kaybedebilirsiniz. 
Birkaç üzülmeyi göze alabilirsiniz. Kayıplarınızın yasını tutmanız gerekebilir. Elbette çok insanca bu ama bitecektir. Bitmeyen acı olmaz. Yeter ki göze alın…