13 şehit
13 Şehit kaç acı eder? Kaç kişinin canı yandı, kaç ocak söndü. Kaç umut bitti kim bilir? 13 Şehit deyip geçiverir ekranda, kayar gider yazılar ve bizler okuruz. Birkaç fotoğraf birkaç anı görürüz anlatılanlardan, alıntı yapılan kareler…
O an içimiz acır, birkaç saniye sonra başka bir habere geçer bültenler ve biz o an unuturuz. Ama asla unutmaz ocağına ateş düşenler. Evladını kaybeden analar-babalar asla unutmaz. Babasını kaybeden evlatlar asla unutamaz. Eşini kaybeden kadınlar unutmaz…
İçleri yanar durur… / Ateş düştüğü yeri yakar…
Peki olaylara birkaç açıdan bakmayı denersek; bu bir savaş mı, ben bilmiyorum inanın. Yıllardır terör örgütü ile yapılan bu mücadeledeki kayıp sayımız kaç binlerde şu an araştırıp öğrenmek bile istemiyorum. Ve bu kayıplarımız 20’li yaşlardaki gençlerimiz. Evet bilmiyorum ama bildiğim bir tek gerçek var ki o da şu; Konu vatansa gerisi teferruat… Ama yeter artık evlatlarımızda ölmesin…
Elbette vatan savunması çok önemli… Elbette gerekirse uğrunda sonsuza kadar şehitler verilmeye devam edilecek ve ne yazık ki hep ateş düştüğü yeri yakacak… Peki, şehitlik ki bizde en kutsal mertebe… Siyasete alet edilmeli mi? / Bu şehit ailelerini üzer mi? / Bence çok üzer. Ölümden daha büyük hiçbir şey yok. Ölüm siyasetin üstünde ve aslında bütün değerlerin üstünde bir kayıp…
Eyyy siyasiler her neyi işinize karıştırıyorsanız karıştırın ama ailelerin acıları üzerinden siyaset yapmayın. Canları zaten çok yanan bu insanları rahat bırakın. Sağı solu yok bu acının, o partili bu partilisi de yok inanın… Kürdü Türkü de yok. Alevi Sünnisi de yok inanın. Bu acı sadece insani…
Politika ile Siyaseti birbirine karıştırmamak gerekiyor elbette… / Politikanın içinde her şey mubah sayılır iken siyaset daha doğru ve dürüst olmayı gerektirmez mi? Siyasetin daha ciddi olmasını beklemek hata mı? Politikanın içindeki yalan ve yalandan oluşan vaatleri önemsemezken siyasetin ve siyasetçilerin daha düzgün bir dille iletişim halinde hele hele böylesine hassas bir konu da iletişimlerini beklemek suç mu?
Biz nasıl bir ülke olduk böyle? / Şehitler üzerinden prim elde etmeye çalışacak kadar düştük mü? / O zaman yazıklar olsun bize… / Böyle siyasete yazılar olsun…
İnsanların bir yıldır yaşadığı pandemi süreci ve bu sürecin beraberinde getirdiği sıkıntılar. Bazılarının psikolojik bazılarının çok ciddi işsizlik-ekonomik sıkıntıları var iken, üst üste acılar kayıplar yaşanırken, hükümetten ve muhalefetten istenen ve beklenen onların kavga içeren dilleri değil… / Onlardan beklenen anlayış, çözüm önerileri ve paylaşımcı-yapıcı bir dilden öte değil…
Bazen sözün bittiği yere gelinir. Oraya noktayı koyarsın. Ama ölüm denince, nokta bile çaresiz kalır. Çözümünüz yoksa susun. En azından susun…
Bırakın insanlar acılarını sakin sakin yaşasınlar. Bir de onları sizler üzmeyin…