Umutoğulları’ndan İzmir Gazeteciler Cemiyeti'ne sert tepki: 'Dayak yiyen sizin mahalleden değilse…'

EGEPOSTASI- Gündoğdu Meydanı’nda devrilen vincin haberini yapmak isteyen İhlas Haber Ajansı (İHA) Bölge Haber Müdürü Ali İhsan Çiftçi, Kameraman Abdurrahman Derici ve Muhabir Zilan Genç darp edildi.

İzmir Gazeteciler Cemiyeti ise olayın ardından “takipçisiyiz” yorumunda bulundu. Cemiyet’in tepkisine ise Gazeteci Mithat Umutoğulları’ndan sert tepki geldi.

Umutoğulları sosyal medya hesabından paylaşım yaparak, “Dayak yiyen sizin mahalleden değilse susuyorsunuz” diyerek açıklamayı ideolojik refleks olarak niteledi. “Gazetecilik yumruk kaldırmaz, bu ikiyüzlülüğü de affetmez!” sözleri gündeme damga vurdu.

Umutoğulları’nın yazısının tamamı şu şekilde:

Cemiyet mi dediniz? O ancak ideolojisine darp olursa ayağa kalkar!

Gündoğdu Meydanı’nda vinç devriliyor.

Olay yerine gazeteciler koşuyor.

İhlas Haber Ajansı’ndan Ali İhsan Çiftçi, Abdurrahman Derici ve Zilan Genç haberi yerinde takip ediyor.

Yani görevlerini yapıyorlar.

Ve ne oluyor?

Sahne emekçileri tarafından darp ediliyorlar.

Kamera yerle bir.

Muhabirler hastaneye koşuyor.

Ve sonra?

İzmir Gazeteciler Cemiyeti sahneye çıkıyor…

Ama öyle bir çıkış ki, sahnede görünmek var, sahnenin arkasında beklemek var.

Ne diyorlar?

“Olayın takipçisiyiz.”

Yani şunu demek istiyorlar:

“Şimdi çok da büyütmeyelim. Dayak yiyen bizim mahalleden değil. Takip ederiz, gerekirse üç gün sonra bir tweet atarız.”

Hey cemiyet…

O yumruk kameraya değil, basın özgürlüğüne atıldı!

O tekme sadece İHA’ya değil, tüm gazeteciliğe savruldu!

Ama gel gör ki…

Darp edilen BirGün, T24, Artı Gerçek ya da Halk TV  yada bu mahalleden biri olsaydı,

O açıklama şöyle biterdi:

“İzmir’i sarsacak bir yürüyüş düzenliyoruz!”

“Failleri açıklamazsanız, susmayacağız!”

“Gazetecilik suç değildir!”

Peki İhlas Haber Ajansı olunca ne oluyor?

“Takipçiyiz.”

Ya arkadaş, bu neyin takipçiliği? Hastaneye mi, karakola mı, yoksa tweet’lerinize gelen beğeni sayısına mı bakıyorsunuz?

Bir de “meslek örgütüyüz” diyorsunuz ya…

Bakın açık konuşayım…

Basın özgürlüğü, çalıştığın kurumun logosuyla ölçülmez.

Basın açıklamaları, ideolojik kantarla tartılmaz.

Dayak, dayaktır.

Saldırı, saldırıdır.

Gazeteci, gazetecidir.

Yoksa yarın öbür gün sizin “makbul muhabiriniz” de bir yerde dayak yer,

O zaman “Takipçiyiz” demeyen bir başka cemiyetle karşılaşırsınız.

Velhasıl…

Ya gerçekten gazetecilerin cemiyeti olursunuz…

Ya da sadece belli gazetecilerin cemiyeti olarak hatırlanırsınız.

Kusura bakmayın.

Gazetecilik yumruk kaldırmaz.

Ama bu ikiyüzlülüğü de asla affetmez.